จำได้ว่าฤดูกาล 94-95 ผมไปเที่ยวเชียงใหม่ในช่วงปีใหม่กับครอบครัวแมนยูบุกไปเยือนเซาแธมตันวันนั้นพอดีที่บ้านญาติไม่มี IBC (ตอนนี้คือ UBC นะครับ) เลยต้องออกไปดูบอลที่ร้านอาหารในเมือง วันนั้นแมนยูใส่ชุดทีมเยือนสีเทาที่ผมคิดว่าแมนยูไม่ถูกโฉลกกับสีนี้เลยใส่ทีไรไม่ค่อยชนะ และวันนั้นแมนยูต้องเจอกับ "พ่อมดนักบุญ" แมตธิวเลอทิสสิเอ กองกลางจอมคลาสิกทีมชาติอังกฤษในยุคนั้นว่าไปแล้วลีลาของแมตธิวเลอทิสสิเอคล้ายกับเบอบาตอฟของแมนยูครับคือครองบอลเหนียวแน่นทักษะบอลสูงแต่ที่เลอทิสสิเอไม่รุ่งกับทีมชาติเพราะเขาขี้เกียจครับคือไม่วิ่งไล่บอล พี่แกจะเล่นเฉพาะตอนที่บอลมาถึงตัวเท่านั้นแต่เวลาได้บอลแต่ละครั้งหาคนหยุดยากครับ วันนั้นเลอทิสสิเอเล่นดีมากครึ่งแรกทั้งยิงทั้งจ่ายนำแมนยูไปหายห่วง 3-0
ครึ่งหลังมาแมนยูมาแบบแหวกแนวมากครับคือเปลี่ยนเสื้อชุดทีมเยือนจากสีเทาไปเป็นลายน้ำเงินขาวโดยอ้างว่าสีเทามันดูกลมกลืนกับกองเชียร์จนทำให้การครองบอลผิดพลาดในครึ่งแรก.....ว่าไปนั่นผมว่าตั้งแต่ดูบอลมายังไม่เคยเห็นทีมไหนทำเหมือนแมนยูวันนั้นเลย ตอนแรกนึกว่าทางร้านเปลี่ยนช่อง 555 แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับแมนยูเล่นได้ดีขึ้นและยิงคืนมาได้ 1 ประตูจากกองหน้าดาวรุ่งตอนนั้นนามว่า
"พอล สโคลส์" แต่ก็ได้แค่นั้นจบเกมส์แมนยูแพ้ไป 3-1 และเป็นการรูดม่านปิดฉากชุดเยือนสีเทาไว้ที่เดอะเดลล์
ผ่านไปกว่า 10 ปีผมว่าการไปเยือนที่เดอะเดลล์ครั้งนี้แมนยูคงไม่แพ้กลับมานะครับ ผมเชื่อในทีมชุดนี้ครับว่าจะชนะได้แต่ต้องชุดใหญ่นะครับ ถ้าชุดลูกผสมมีสิทธิชอกช้ำกลับมาแล้วจะหาว่าไม่เตือนนะครับป๋า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น