วันนี้แมนยูจะเจอลิเวอร์พูลในศึกเอฟเอคัพค่ำนี้คงซัดกันดุเดือดสมกับเป็น red fight ผมพลันนึกถึงเอฟเอคัพปี 1996 นัดชิงที่เวมบรีล์ นัดนั้นเป็นนัดที่ยอดเยี่ยมมากแมนยูเจอคู่ปรับตลอดกาลอย่างลิเวอร์พูล ฤดูกาลนั้นถ้าไม่พูดถึงกังฟูคิกชองคันโตน่าคงไม่ได้พี่แกเล่นไปกระโดดถีบแฟนบอลวิมเบอดันจนเป็นข่าวครึกโครมไปทั่วโลก สุดท้ายก็โดนแบนไปหลายเดือน หลังจากคันโตน่าพ้นโทษแบนก็โชว์ฟอร์มมหาเทพนำแมนยูกลับมาคว้าแชมป์ลีกได้อีกครั้ง แต่ผลงานโดดเด่นสุดคงเป็นการทำประตูชัยในนัดชิงชนะเลิศเอฟเอคัพปี 1996 เดวิดเจมส์ปัดบอลออกมาคันโตน่าจับบอลอย่างนิ่มนวลแล้วสวนตูมเดียวแหวกผู้เล่นลิเวอร์พูลเข้าไป ผมจำได้ติดตาเลยนาทีที่บอลเข้าไปสัมผัสก้นตาข่ายผมและผองเพื่อนตะโกนเฮโลซะบ้านแทบแตก ประทับใจจอร์จมากมาย ปีนั้นแมนยูเป็น double champ ด้วยครับ
อีกนัดที่ประทับใจคือเอฟเอคัพรอบ 4 ปี 1999 เจอลิเวอร์พูลอีกแล้วครับ แมนยูเล่นในบ้านแต่เสียประตูตั้งแต่ไก่โห่จากไมเคิลโอเว่น ตอนนั้นโอเว่นฟอร์มนรกแตกมากครับตัวเล็กแต่ทะลึ่งทำประตูได้ด้วยลูกโหม่ง แมนยูเกือบจะแพ้อยู๋แล้วแต่โชคดีที่แมนยูมีพระเอกขี่ม้าขาวอย่างโอเล่กุนนาโซชาที่ลงมาเป็นซุปเปอซับอย่างแท้จริง ลงมาก็ทำให้เกมส์ดีขึ้น ดไวยอร์คตีเสมอนาทีที่ 88 และโซชายิงประตูชัยช่วงทดเวลาเจ็บ สะใจมากครับ นัดนั้นทำให้เห็นว่าฟอร์มแชมป์มันเป็นอย่างนี้นี่เอง หลังจากชัยชนะนัดนั้นแมนยูก็กรุยทางไปสู่แชมป์เอฟเอคัพและยิ่งกว่านั้นคือฤดูกาลนั้นแมนยูเป็น Tripple Champ ด้วยครับ
หวังว่าคืนนี้คงเป็นแมตย์ที่ประทับใจอีกนัดนะครับป๋า ขอจัดเต็มเน้นๆเลยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น